Burada uyumak serbest. Tabi bedava da değil! Müze otel burası, yapıldığı ilk andan beri ilgimizi çekti. Önce medyadan takip ettik. Yavaş yavaş yükselişini, tarihi zenginliklerle bezendiğini görünce Hatay’a gitme vakti çoktan gelmişti. Uçak biletimizi aldığımız dönemde otel olarak yeni işlerlik kazanmaya başlamıştı. Müze kısmı henüz açılmamıştı. Konaklamak için aradığımda şartlar bizi aşacak durumdaydı. Bu yüzden konaklamaktan vazgeçip ( içimizde kaldı, bir gün kalmayı düşlüyoruz. Bir gün! ), müzenin açılışını heyecanla bekledik. Bizim için bir teselliydi. Otelden daha fazla müzeyle, yeni gün yüzüne çıkan mozaiklerle ilgiliydik.
Türkiye’de bir ilk hatta dünyada da ! Benzerleri yok diyemem, var. Atina’daki Akropolis Müzesi, orası sadece müze işlevi görüyor. Burası bambaşka bir yer. Dünya’da başka örnekleri de olacaktır, biliyorum. Bizi çeken yurdumuzda oluşu, birebir tarihin sayfalarında yükselmesi.
Hikaye 1800 yıllık geçmişe dayanıyor. Ortaya çıkışı 2009 bitişi 2019 yakın bir zaman. İşadamı Necmi Asfuroğlu yaklaşık 17 dönümlük araziyi birçok ortaklı mirasçılardan parça parça alarak, kafasındaki otel düşüncesini hayata geçirme niyetiyle yola çıkıyor. Hayalden rota farklı bir yola sapıyor. Vurulan ilk kepçeyle işin boyutu, planı, bütçesi her şeyiyle değişiyor. Araya Kültür Varlıklarını Koruma Kurulu giriyor. Arkasından arkeologlar, profesörler, uzmanlar derken Emre Arolat’ın sihirli kalemine kadar dokunuyor. Planlar yapılıyor. Kazılara başlanıyor. Kazıma tamamen bilek gücüne dayanıyor. 66 çelik boru için 25 metre derinliğinde çukurlar açılıyor. Her kazmada yeni bir hikaye gün yüzüne çıkınca plan program hop, hemen değişiyor. Bu da işlerin uzamasına, bütçenin katlanmasına ve yapı projesinin tamamen değişmesine sebep oluyor.
Dünya’nın en büyük, tek parça çıkarılan yer mozaiği burada! Tam 1050 metrekare. Projenin değişimine sebep olan ‘’Pegasus Mozaği de ‘’ burada. Ayrıca tarihi bir ilke daha imza atıyor. İlk Hataylı mozaik sanatçısının olduğu da burada keşfediliyor, mozaiklerdeki imzalardan, Eropos!
Tarihin gizeminden gün yüzüne çıkan 30000 eser . Kimisi sergilenirken, kimisi de depolarda koruma altında! Müze, biz gidene kadar çoktan açılmıştı. Otelde uyuyamadık ama müzeyi gezmeden dönmedik. Günümüzün yarısını buraya ayırdık. Diğer müzelere göre belki küçük bir alan ama ilklerin yaşandığı yer. En önemlisi de diğer müzeler de sergilenen eserler başka yerlerden taşınarak getirilmiş. Burayı özel kılan ise yerinde sergilenmesi. Yüzlerce yıl önce insanların yaşadığı, dolaştığı, hayatın hareketli yerlerinde onlar gibi olmasa da hem uyumak, hem dolaşmak, güzel bir duygu. Farklı zamanlarda, aynı yerde, farklı hayaller de!
Bir gün uyumak, ruhen geçmişin sayfalarında dolaşmak niyetiyle… Emek veren, düşünen, hayata geçiren herkese sonsuz teşekkürler…
